مگس پران چشم چیست؟

ممکن است که برای شما هم پیش آمده باشد که حین خیره شدن به یک تصویر مانند یک صفحه ساده کاغذی، ذراتی گرد و غبار مانند را ببینید که جلوی چشم شما قرار می گیرند و هرچقدر هم که پلک می زنید مانند یک سایه کوچک جلوی چشم شما خواهند بود. در اصطلاح پزشکی به این اختلال مگس پران چشم گفته می شود که معمولا با حرکت دادن چشم، این مگس پران ها هم حرکت می کنند اما شما نمی توانید آن ها را با حرکات چشم خود تعقیب کنید.

علت مگس پران چشم چیست؟

در این بخش می خواهیم شما را با علت علمی مگس پران چشم آشنا کنیم. مگس پران چشم در واقع زمانی رخ می دهد که رشته های موجود در زجاجیه که در سنین بالاتر ضخیم شده اند به هم بچسبند و باعث ایجاد کدورت در بینایی شوند. میتوان این طور گفت که در سنین پایین معمولا مگس پران چشم به دلیل اینکه رشته های زجاجیه بسیار ظریف هستند رخ نمی دهد. با بالا رفتن سن این رشته ها ضخیم تر می شوند و معمولا کدورتی را در بینایی ایجاد می کنند که به آن مگس پران چشم گفته می شود. در افراد مسن حتی ممکن است که بخشی را زشته هایی که از زجاجیه به شبکیه متصل هستند از جای خود کنده شوند. این حالت به جداشدگی خلفی زجاجیه معروف است که از شایع ترین علل ایجاد مگس پران در سنین بالا به شمار می آید.

مگس پران چشم ممکن است که به تنهایی یک عارضه مهم نباشد اما در واقع هشداری برای مشکلات جدی است به خصوص زمانی که پیشرفت کند ممکن است که فرد را دچار مشکلات جدی در زمینه بینایی کند. اگر شما بیش از 45 سال سن دارید و دچار این عارضه شده اید به سرعت به چشم پزشک مراجعه کنید.

آیا مگس پران عارضه ای خطرناک است؟

این اختلال بینایی در واقع همیشه هم نمیتواند نشان دهنده یک بیماری جدی باشد و می توان گفت که به طور کل عارضه مگس پران خطرناک نیست. در صورتی که مایع ژله ای زجاجیه چروک شود و اتصال خود را به دیواره چشم از دست بدهد ممکن است که در نهایت یک سوراخ کششی در شبکیه ایجاد شود. این حالت ممکن است که حتی باعث خونریزی های کوچکی هم در چشم بشود که فرد آن ها را به صورت مگس پران های جدید خواهد دید. برعکس مگس پران، سوراخ شدن شبکیه همیشه یک عارضه خطرناک است که می تواند منجر به جدا شدن شبکیه شود.

آیا درست است که می گویند مگس پران یک عارضه چشمی بدون درمان است؟

مگس پران ممکن است که در واقع یک علامت باشد که نشان دهنده کشش در شبکیه است. این عارضه خطرناک است و ممکن است که شبکیه از قسمت خلفی چشم جدا شود که تنها راه درمان برای آن جراحی است.

اغلب مگس پران هایی که این عارضه را به دنبال ندارند اما خطرناک نیستند و می توان گفت که به مرور زمان کوچک می شوند و از بین می روند. در برخی موارد حتی ممکن است که فرد به آن ها عادت کند و نیازی هم به درمان وجود نداشته باشد. مگس پران جز عارضه هایی است که نیاز به جراحی ندارد . ممکن است که این عارضه برای چند سال در بینایی فرد رخنه کند اما مورد خطرناکی نباشد اما اگر به طور ناگهانی و جدید ایجاد شده است بهتر است که توسط یک چشم پزشک معاینه شود.

درمان های خانگی مگس پران چشم

اگر که برای سال هاست به مگس پران چشم دچار هستید می‌توانید از راه حل های زیر استفاده کنید تا این مگس پران را از بین ببرید:

شقیقه های خود را به آرامی ماساژ دهید.

این راه در اینکه ساده است اما بسیار موثر است و یک درمان خانگی آسان برای مگس پران چشم هم به شمار می آید. برای این کار باید یک پارچه را در آب گرم خیس کنید و چشم های خود را ببندید و آن را روی چشم های خود قرار دهید. در این حال باید شقیقه های خود را به آرامی ماساژ دهید. این کار به نوبه خود باعث می شود تا سطح استرس شما کاهش پیدا کند و این امر از بروز مگس پران جلوگیری خواهد کرد.

خط دید متمرکز را امتحان کنید.

اینکه شما روی هر شیئی متمرکز شوید در واقع به شما اجازه می دهد تا چشمان خود را ریلکس کنید. برای این کار بهتر است که یک شئ خاص را در نظر بگیرید و سپس روی آن متمرکز شوید. شما برای این کار میتوانید شیء مورد نظر را در فاصله پانزده سانتی متری صورت قرار دهید و سپس آن را مجددا در جای خود قرار دهید. این روند را باید حدود 10 بار در روز تکرار کنید. این کار میتواند چشم های شما را تسکین بدهد و به کاهش مگس پران چشم هم کمک خواهد کرد.

تمرینات یوگا انجام دهید و آب بنوشید.

یکی دیگر از راه هایی که جز درمان های خانگی مگس پران چشم به شمار می آید یوگاست. این کار به کاهش استرس شما کمک خواهد کرد و میتوانید ناراحتی چشم های شما را هم تسکین دهد. همچنین نوشیدن آب نیز میتواند در تخلیه سموم بدن به شما کمک کند که با این کار در واقع شانس ابتلا به این عارضه نیز کمتر خواهد شد.

به طور خلاصه…

می‌توان این‌طور گفت که عارضه مگس پرانی چشم زمانی به وجود می آید که فرد دارای لکه های ریزی در تصویر بینایی خود خواهد شد. این عارضه بیشتر در سنین بالا اتفاق می افتد و به خودی خود خطر زیادی را برای فرد به همراه نخواهد داشت اما بهتر است که درمان شود. از سری درمان های خانگی این عارضه می توان به نوشیدن آب اشاره کرد که سموم بدن را دفع میکند. انجام تمرینات یوگا و ماساژ دادن شقیقه نیز از دیگر راه هایی است که به شما در مقابله با این عارضه کمک خواهد کرد چرا که استرس را تا سطح بسیار زیادی کاهش می دهد و باعث می شود تا بتوانید آسان تر این اختلال را از بین ببرید.